سایت تفریحی خبری و مد لباس روز دنیا

حدیث در مورد اهل بیت

حدیث در مورد تواضع

امام على عليه السلام :

 أَشْرَفُ الْخَلَائِقِ التَّوَاضُعُ وَ الْحِلْمُ وَ لِينُ الْجَانِبِ.

شريف ترين اخلاق، تواضع، بردبارى و نرم خويى است.

عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص ۱۱۵ ، ح ۲۵۵۵

حدیث در مورد تواضع

رسول اكرم صلى الله عليه و آله :

 إنّ اللَّه أوحى إليّ أن تواضعوا حتّى لا يفخر أحد على أحد و لا يبغي أحد على أحد.

خداى متعال به من وحى فرمود كه متواضع باشيد، تا هيچ كس بر ديگرى فخر نفروشد و احدى به ديگرى زورگويى و تجاوز نكند.

نهج الفصاحه ص ۲۹۰ ، ح ۶۷۸

حدیث در مورد تواضع

امام صادق عليه السلام :

 إِنَّ فِي السَّمَاءِ مَلَكَيْنِ مُوَكَّلَيْنِ بِالْعِبَادِ فَمَنْ تَوَاضَعَ لِلَّهِ رَفَعَاهُ وَ مَنْ تَكَبَّرَ وَضَعَاهُ.

در آسمان دو فرشته بر بندگان گماشته شده اند پس هر كس براى خدا تواضع كند، او را بالا برند و هر كس تكبر ورزد او را پَست گردانند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج۲، ص۱۲۲، ح۲

حدیث در مورد تواضع

امام على عليه السلام :

إِذا تَفَقَّهَ الرَّفيعُ تَواضَعَ؛

انسان بلند مرتبه چون به فهم و دانايى رسد، متواضع مى شود.

عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص ۱۳۵ ، ح ۳۰۷۵

حدیث در مورد تواضع

امام على عليه السلام :

فى صِفَةِ المُتَّقينَ ـ : مَلبَسُهُمُ الاِقتِصادُ وَ مَشيُهُمُ التَّواضُعُ؛

در وصف پرهيزكاران ـ : لباسشان ميانه رويست و راه رفتن و رفتارشان متواضعانه است.

تحف العقول ص ۱۵۹ – امالی(صدوق) ص ۱۵۹ – نهج البلاغه(صبحی صالح) ص ۳۰۳ ، خطبه ۱۹۳

حدیث در مورد تواضع

امام صادق عليه السلام :

 إِنَّ مِنَ التَّوَاضُعِ أَنْ يَرْضَى الرَّجُلُ بِالْمَجْلِسِ دُونَ الْمَجْلِسِ وَ أَنْ يُسَلِّمَ عَلَى مَنْ يَلْقَى وَ أَنْ يَتْرُكَ الْمِرَاءَ وَ إِنْ كَانَ مُحِقّاً وَ لَا يُحِبَّ أَنْ يُحْمَدَ عَلَى التَّقْوَى.

از تواضع است كه انسان به پايين مجلس رضايت دهد، به هر كس بر مى خورد سلام كند، مجادله را رها كند اگر چه حق با او باشد و دوست نداشته باشد كه او را به پرهيزكارى بستايند.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۷۲، ص ۴۶۵ ، ح ۴

حدیث در مورد تواضع

رسول اكرم صلى الله عليه و آله :

 ثَلَاثَةٌ لَا يَزِيدُ اللَّهُ بِهِنَّ إِلَّا خَيْراً التَّوَاضُعُ لَا يَزِيدُ اللَّهُ بِهِ إِلَّا ارْتِفَاعاً وَ ذُلُّ النَّفْسِ لَا يَزِيدُ اللَّهُ بِهِ إِلَّا عِزّاً وَ التَّعَفُّفُ لا يَزِيدُ اللَّهُ بِهِ إِلَّا غِنًى.

سه چيز است كه خداوند به سبب آنها جز بر خير و خوبى نمى افزايد: تواضع كه خداوند به سبب آن جز بلند مرتبگى نمى افزايد، شكسته نفسى كه خداوند به سبب آن جز عزّت نمى افزايد و مناعت طبع كه خداوند به سبب آن جز بى نيازى نمى افزايد.

عده الداعی ص ۱۷۸ – بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۷۲ ، ص ۱۲۴، ح ۲۲

حدیث در مورد تواضع

امام كاظم عليه السلام :

إِنَّ الزَّرْعَ يَنْبُتُ فِي السَّهْلِ وَ لَا يَنْبُتُ فِي الصَّفَا فَكَذَلِكَ الْحِكْمَةُ تَعْمُرُ فِي قَلْبِ الْمُتَوَاضِعِ وَ لَا تَعْمُرُ فِي قَلْبِ الْمُتَكَبِّرِ الْجَبَّارِ لِأَنَّ اللَّهَ جَعَلَ التَّوَاضُعَ آلَةَ الْعَقْلِ وَ جَعَلَ التَّكَبُّرَ مِنْ آلَةِ الْجَهْل‏

زراعت در زمين هموار مى رويد، نه بر سنگ سخت و چنين است كه حكمت، در دل هاى متواضع جاى مى گيرد نه در دل هاى متكبر. خداوند متعال، تواضع را وسيله عقل و تكبر را وسيله جهل قرار داده است.

تحف العقول ص ۳۹۶

حدیث در مورد تواضع

امام رضا عليه السلام :

التَّوَاضُعُ دَرَجَاتٌ مِنْهَا أَنْ يَعْرِفَ الْمَرْءُ قَدْرَ نَفْسِهِ فَيُنْزِلَهَا مَنْزِلَتَهَا بِقَلْبٍ سَلِيمٍ لَا يُحِبُّ أَنْ يَأْتِيَ إِلَى أَحَدٍ إِلَّا مِثْلَ مَا يُؤْتَى إِلَيْهِ إِنْ رَأَى سَيِّئَةً دَرَأَهَا بِالْحَسَنَةِ كَاظِمُ الْغَيْظِ عَافٍ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ.

تواضع درجاتى دارد: يكى از آنها اين است كه انسان اندازه خود را بشناسد و با طيب خاطر خود را در آن جايگاه قرار دهد، دوست داشته باشد با مردم همان گونه رفتار كند كه انتظار دارد با او رفتار كنند، اگر بدى ديد آن را با خوبى جواب دهد، خشم خود را فرو خورد و از مردم درگذرد، و خداوند نيكوكاران را دوست دارد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج ۲، ص ۱۲۴ ، ح ۱۳

حدیث در مورد تواضع

امام على عليه السلام :

مَن أَتى غَنيّا فَتَواضَعَ لَهُ لِغِناهُ ذَهَبَ ثُلُثا دينِهِ؛

هر كس در مقابل ثروتمند به خاطر ثروتش تواضع كند دو سوم دينش از بين برود.

نهج البلاغه(صبحی صالح) ص ۵۰۸ ، حكمت ۲۲۸

حدیث در مورد تواضع

امام حسن عسکری علیه السلام:

التَّواضُعُ نِعمَةٌ لا یُحسَدُ عَلیها؛

تواضع و فروتنی نعمتی است که بر آن حسد نبرند.

تحف العقول ص ۴۸۹

حدیث در مورد تواضع

امام صادق عليه‏ السلام :

إِنَّ صَاحِبَ الدِّينِ فَكَّرَ فَعَلَتْهُ السَّكِينَةُ وَ اسْتَكَانَ فَتَوَاضَعَ وَ قَنِعَ فَاسْتَغْنَى وَ رَضِيَ بِمَا أُعْطِيَ وَ انْفَرَدَ فَكُفِيَ الْإِخْوَانَ وَ رَفَضَ الشَّهَوَاتِ فَصَارَ حُرّاً وَ خَلَعَ الدُّنْيَا فَتَحَامَى الشُّرُورَ وَ اطَّرَحَ الْحَسَدَ فَظَهَرَتِ الْمَحَبَّةُ وَ لَمْ يُخِفِ النَّاسَ فَلَمْ يَخَفْهُمْ وَ لَمْ يُذْنِبْ إِلَيْهِمْ فَسَلِمَ مِنْهُمْ وَ سَخَتْ نَفْسُهُ عَنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ فَفَازَ وَ اسْتَكْمَلَ الْفَضْلَ وَ أَبْصَرَ الْعَافِيَةَ فَأَمِنَ النَّدَامَةَ.

آدم دين‏دار چون مى ‏انديشد، آرامش بر جان او حاكم است. چون خضوع مى‏ كند متواضع است. چون قناعت مى ‏كند، بى‏ نياز است. به آنچه داده شده خشنود است. چون تنهايى را برگزيده از دوستان بى‏ نياز است. چون هوا و هوس را رها كرده آزاد است. چون دنيا را فرو گذارده از بدى ‏ها و گزندهاى آن در امان است. چون حسادت را دور افكنده محبتش آشكار است.مردم را نمى ‏ترساند پس از آنان نمى‏ هراسد و به آنان تجاوز نمى ‏كند پس از گزندشان در امان است. به هيچ چيز دل نمى ‏بندد پس به رستگارى و كمال فضيلت دست مى ‏يابد و عافيت را به ديده بصيرت مى‏ نگرد پس كارش به پشيمانى نمى‏ كِشد.

امالى (مفيد) ص ۵۲، ح ۱۴

حدیث در مورد تواضع

حدیث در مورد تواضع

حدیث در مورد بهشت

پيامبر صلى الله عليه و آله:

 أَنَا زَعِيمٌ بِبَيْتٍ فِي رَبَضِ الْجَنَّةِ وَ بَيْتٍ فِي وَسَطِ الْجَنَّةِ وَ بَيْتٍ فِي أَعْلَى الْجَنَّةِ لِمَنْ تَرَكَ الْمِرَاءَ وَ إِنْ كَانَ مُحِقّاً وَ لِمَنْ تَرَكَ الْكَذِبَ وَ إِنْ كَانَ هَازِلًا وَ لِمَنْ حَسُنَ خُلُقُهُ.

من براى كسى كه بگومگو را رها كند، هر چند حق با او باشد و براى كسى كه دروغ گفتن را اگر چه به شوخى باشد، ترك گويد و براى كسى كه اخلاقش را نيكو گرداند، خانه اى در حومه بهشت و خانه اى در مركز بهشت و خانه اى در بالاى بهشت ضمانت مى كنم.

خصال ص ۱۴۴، ح ۱۷۰

********************************************************

امام رضا علیه السلام:

مَن سألَ اللهَ الجَنَّهَ وَ لَم یَصبِر عَلَی الشَّدائِدِ فَقَدِ استَهَزا بِنَفسِه.
هر که از خدا بهشت خواهد و در برابر سختی ها پایداری نورزد بی گمان خود را ریشخند کرده است.

معدن الجواهر ص ۵۹ – بحارالانوار(ط-بیروت) ج ۷۵ ، ص ۳۵۶

##########################################

امام صادق عليه السلام:

لا یَدخُلُ الجَنَّهَ مَن فِی قَلبهِ مِثقالَ ذَرَّهٍ مِن کِبر؛
کسی که در قلبش به اندازه ذره ای کبر و خود بزرگ بینی باشد به بهشت وارد نمی شود.

کافی(ط-الاسلامیه) ج ۲ ، ص ۳۱۰ ، ح ۶

*****************************************************

پيامبر صلى الله عليه و آله:

 يَا عَلِيُّ الْعَقْلُ مَا اكْتُسِبَتْ بِهِ الْجَنَّةُ وَ طُلِبَ بِهِ رِضَا الرَّحْمَن‏

يا على عقل چيزى است كه با آن بهشت و خشنودى خداوند رحمان به دست مى آيد.

من لا یحضره الفقیه ج ۴ ، ص ۳۶۹

##############################

پيامبر صلى الله عليه و آله:

 تنظّفوا بكلّ ما استطعتم فإنّ اللَّه تعالى بنى الإسلام على النّظافة و لن يدخل الجنّة إلّا كلّ نظيف.

خودتان را با هر وسيله اى كه مى توانيد پاكيزه كنيد، زيرا كه خداى متعال اسلام را برپايه پاكيزگى بنا كرده است و هرگز به بهشت نمى رود، مگر كسى كه پاكيزه باشد.

نهج الفصاحه ص ۳۹۱ ، ح ۱۱۸۲

*************************************************

پيامبر صلى الله عليه و آله:

لَنْ يَشْبَعَ الْمُؤْمِنُ مِنْ خَيْرٍ يَسْمَعُهُ حَتّى يَكونَ مُنْتَهاهُ الْجَنَّةَ ؛

هرگز مؤمن از شنيدن خير و خوبى سير نمى ‏شود، تا آن‏كه سرانجامش بهشت گردد.

نهج الفصاحه ص ۶۳۹ ، ح ۲۲۹۲

########################################

امام على عليه السلام:

اَلا وَ مَن اَكَلَهُ الحَقُّ فَاِلَى الجَنَّةِ وَ مَن اَكَلَهُ الباطِلُ فَاِلَى النّارِ؛

بدانيد كه هر كس در راه حق از دنيا برود، به بهشت و هر كس در راه باطل از دنيا برود، به جهنم مى رود.

نهج البلاغه(صبحی صالح) ص ۳۷۴ ، نامه ۱۷

***************************************************

پيامبر صلى الله عليه و آله:

لا يَدخُلُ الجَنَّةَ عَبدٌ لا يَأَمَنُ جارُهُ بَوائِقَهُ؛

كسى كه همسايه از شرش در امان نباشد به بهشت نمى رود.

نهج الفصاحه ص ۶۸۱ ، ح ۲۵۳۲

#######################################

امام كاظم علیه السلام:

الْحَيَاءُ مِنَ الْإِيمَانِ وَ الْإِيمَانُ فِي الْجَنَّةِ وَ الْبَذَاءُ مِنَ الْجَفَاءِ وَ الْجَفَاءُ فِي النَّار

حيا از ايمان و ايمان در جنت است و بدزبانى از بى مهرى و بدرفتارى است و بدرفتارى در جهنم است.

تحف العقول ص ۳۹۴ – بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۷۵ ، ص ۳۰۹ ، ح ۱

***************************************************

امام على عليه السلام:

 إنَّ الجِهادَ بابٌ مِن أبوابِ الجَنَّةِ فَتَحهُ اللَّهُ لِخاصَّةِ أوليائِهِ، و هو لِباسُ التَّقوى و دِرْعُ اللَّهِ الحَصِينَةُ و جُنَّتُهُ الوَثِيقَةُ،

براستى كه جهاد يكى از درهاى بهشت است كه خداوند آن را براى اولياى خاص خود گشوده است. جهاد جامه تقوا و زره استوار خداوند و سپر محكم اوست.

مکاتیب الائمه ج ۲ ، ص ۱۰۸

بهشت

بهشت

حدیث در مورد شب زنده داری

امام هادى عليه السلام :

 السَّهَرُ أَلَذُّ لِلْمَنَامِ، وَ الْجُوعُ يَزِيدُ فِي طِيبِ الطَّعَامِ.

شب زنده دارى، خواب را شيرين تر و گرسنگى، غذا را لذت بخش تر مى كند.

 نزهة الناظر و تنبيه الخاطر ص ۱۴۱ ، ح ۱۸

 

************************************************************

پيامبر صلى الله عليه و آله:

الشتاء ربيع المومن يطول فيه ليله فيستعين به على قيامه و يقصر فيه نهاره فيستعين به على صيامه؛

زمستان بهار مومن است از شبهاى طولانى ‏اش براى شب زنده ‏دارى و از روزهاى كوتاهش براى روزه دارى بهره مى ‏گيرد.

امالی(صدوق) ص ۲۳۷ – وسائل الشيعه ج ۱۰ ، ص ۴۱۴ ، ح ۱۳۷۳۴

*****************************************************************************************************

شب و شب زنده‌ داري :
عبادت و راز و نياز با تنها معبود جهان هستي، آن هم در دل تاريك شب، براي «اهل دل» لذّتي فوق العاده و غير قابل وصف دارد!.
آنان كه توفيق شب زنده‌داري نصيبشان مي‌شود و قطره‌اي از محبت پروردگار بر مشام جانشان رسيده است، تمام دنيا و آنچه در آن است، در نظرشان كوچك و حقير است.
سيّد السّاجدين امام زين العابدين (ع) در مناجات با حضرت حق، عرضه مي‌دارد:
«اي معبود من! كيست كه شيريني محبّتت را چشيده باشد و آنگاه از تو رويگردان گشته و ديگري را به جاي تو مقصد و محبوب خود قرار دهد؟!.
و كيست كه با قُرب تو مأنوس گشته باشد و آنگاه آرزوي دل به ديگري بستن و به غير تو پيوستن را به سّر ضمير خويشتن راه دهد؟!».
آري هنگام «شب» براي خلوت با «محبوب» و راز و نياز با «معبود» و قرار دادن جان در رهگذر نفحات اهلي و تقرب يافن به پروردگار و عرض نياز عاشقانه به درگاه خدا بهترين فرصت است.
رمز موفقيت همه انبياء و اولياء و صالحان و علماء مناجات در دل شب بوده است، اكثر عنايات ربّاني بر انبياء عظام در سحرگاهان روي داده است.
پيامبر گرامي اسلام (ص) در چهل شب، در وادي طور به لقاء پروردگار نائل شد.

حدیث در مورد شب زنده داری

حدیث در مورد شب زنده داری

حدیث در مورد اخلاق

پيامبر صلى الله عليه و آله:

 إنّما بعثت لأتمّم مكارم الأخلاق‏

 

من تنها برانگيخته شده ام تا اخلاق بزرگوارانه را به كمال رسانم.

نهج الفصاحه ص ۳۴۵ ، ح ۹۴۴ – بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۶۸، ص ۳۸۲

حدیث در مورد اخلاق

رفتار پیامبرانه

كانَ صلى الله عليه و آله … لا يَحسَبُ اَحَدٌ مِن جُلَسائِهِ اَنَّ اَحَدا اَكرَمُ عَلَيهِ مِنهُ؛

 

پيامبر صلى الله عليه و آله چنان با هم نشينان رفتار مى نمودند كه هيچ يك از آنان گمان نمى كرد كسى نزد آن حضرت از وى گرامى تر باشد.

عيون اخبار الرضا ج ۱ ، ص ۳۱۸

***********************************************************

امام صادق عليه السلام:

 صِلَةُ الْأَرْحَامِ تُحَسِّنُ الْخُلُقَ وَ تُسَمِّحُ الْكَفَّ وَ تُطَيِّبُ النَّفْسَ وَ تَزِيدُ فِي الرِّزْقِ وَ تُنْسِئُ فِي الْأَجَلِ.

 

صله رحم، انسان را خوش اخلاق، با سخاوت و پاكيزه جان مى نمايد و روزى را زياد مى كند و مرگ را به تأخير مى اندازد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج ۲، ص ۱۵۱، ح ۶

حدیث در مورد اخلاق

پيامبر صلى الله عليه و آله:

صِلَةُ الرَّحِمِ وَ حُسْنُ الْجِوَارِ يَعْمُرَانِ الدِّيَارَ وَ يَزِيدَانِ فِي الْأَعْمَار

صله رحم  و خوش همسايگى، شهرها را آباد و عمرها را زياد مى كند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج ۲، ص ۱۵۲، ح ۱۴۶

حدیث در مورد اخلاق

پيامبر صلى الله عليه و آله:

 أَنَا زَعِيمٌ بِبَيْتٍ فِي رَبَضِ الْجَنَّةِ وَ بَيْتٍ فِي وَسَطِ الْجَنَّةِ وَ بَيْتٍ فِي أَعْلَى الْجَنَّةِ لِمَنْ تَرَكَ الْمِرَاءَ وَ إِنْ كَانَ مُحِقّاً وَ لِمَنْ تَرَكَ الْكَذِبَ وَ إِنْ كَانَ هَازِلًا وَ لِمَنْ حَسُنَ خُلُقُه‏

 

من براى كسى كه بگو مگو را رها كند، هر چند حق با او باشد و براى كسى كه دروغ گفتن را اگر چه به شوخى باشد، ترك گويد و براى كسى كه اخلاقش را نيكو گرداند، خانه اى در حومه بهشت و خانه اى در مركز بهشت و خانه اى در بالاى بهشت ضمانت مى كنم.

خصال ص ۱۴۴، ح ۱۷۰

********************************************************

امام على عليه السلام:

لِيَجتَمِعَ فِى قَلبِكَ الأفتِقارُ اِلَى النّاسِ وَ الاِستِغناءُ عَنهُم فَيَكُونَ اِفتِقارُكَ اِلَيهِم فِى لِينِ كِلامِكَ وَ حُسنِ بِشرِكَ وَ يَكُونَ اِستِغناءُكَ عَنهُم فى نَزاهَةِ عِرضِكَ وَ بَقاءِ عِزِّكَ؛

 

بايد نياز به مردم و بى نيازى از آنان، در دلت گردآيند، تا نيازت به آنان، سبب نرمى در گفتار و خوش رويى ات شود و بى نيازى ات، سبب آبرودارى و عزّتت باشد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج ۲ ، ص ۱۴۹، ح ۷

حدیث در مورد اخلاق

امام صادق عليه السلام:

أکمَلُ الناسِ عَقلاً أحسَنُهُم خُلقاً؛

عاقل ترین مردم خوش خلق ترین آنهاست.

کافی(ط-الاسلامیه) ج ۱، ص ۲۳ ، ح ۱۷

حدیث در مورد اخلاق

اخلاق پیامبران

مِن اَخلاقِ النبياءِ التَّنَظُّفُ؛

پاكيزگى از اخلاق پيامبران است.

کافی(ط-الاسلامیه) ج ۵، ص ۵۶۷، ح ۵۰

حدیث در مورد اخلاق

پيامبر صلى الله عليه و آله:

أَنَّ رَجُلًا أَتَى سَيِّدَنَا رَسُولَ اللَّهِ (صلى الله عليه و آله) فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَلِّمْنِي خُلُقاً يَجْمَعُ لِي خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ فَقَالَ لَا تَكْذِب‏

 

مردى به رسول خدا صلى الله عليه و آله عرض كرد: به من اخلاقى بياموزيد كه خير دنيا و آخرت در آن جمع باشد، حضرت فرمودند: دروغ نگو.

فقه الرضا ص ۳۵۴ – بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۶۹، ص۲۶۲، ح۴۳

حدیث در مورد اخلاق

امام على عليه السلام:

لَيسَ الكَذِبُ مِن خَلائِقِ الإِسلامِ؛

 

دروغگويى از اخلاق اسلام نيست.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص ۲۲۰ ، ح ۴۳۷۹

اخلاق

اخلاق

حدیث در مورد فواید خنده

پيامبر صلى الله عليه و آله:

ايّاكَ اَنْ تَضْحَكَ مِنْ غَيْرِ عَجَبٍ ، اَوْ تَمْشىَ و تَتَـكَلَّمَ فى غَيْرِ اَدَبٍ؛

از خنديدنِ بى تعجّب [و بى‏جا] يا راه رفتن و سخن گفتنِ بى‏ادبانه بپرهيز.

اعلام الدین ص ۲۷۳

حدیث در مورد فواید خنده

امام هادى عليه السلام:

[اَلْمُؤْمِنُ] يُحْسِنُ وَ يَبْكي كَما أَنَّ الْمُنافِقُ يُسيى‏ءُ وَ يَضْحَكُ؛
مؤمن خوبى مى ‏كند و مى ‏گريد، ولى منافق بدى مى‏كند و مى‏ خندد.

ارشاد القلوب(دیلمی) ج ۱ ، ص ۱۳۵

حدیث در مورد فواید خنده

امام حسن عسكرى عليه السلام:

مِن الجَهلِ الضّحكُ من غيرِ عَجَبٍ؛

خنده‏اى كه از روى تعجب نباشد نشانه نادانى است .

حدیث در مورد فواید خنده

حضرت داوود علیه السلام:

 قَالَ لِسُلَيْمَانَ ع‏ يَا بُنَيَّ إِيَّاكَ وَ كَثْرَةَ الضَّحِكِ فَإِنَّ كَثْرَةَ الضَّحِكِ تَتْرُكُ الرَّجُل‏ فَقِيراً يَوْمَ الْقِيَامَةِ.

فرزندم! از خنده زیاد بر حذر باش که خنده زیاد انسان را روز قیامت مستمند و فقیر می ‏کند.

حدیث در مورد فواید خنده

پيامبر صلى الله عليه و آله:

 كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ الْأَكْلُ مِنْ غَيْرِ جُوعٍ وَ النَّوْمُ مِنْ غَيْرِ سَهَرٍ وَ الضِّحْكُ مِنْ غَيْرِ عَجَبٍ وَ الرَّنَّةُ عِنْدَ الْمُصِيبَةِ وَ الْمِزْمَارُ عِنْدَ النِّعْمَةِ.

خوردن از سرِ سيرى، خواب بى‏شب‏زنده‏دارى ، خنده بى[موجب] شگفتى ، ناله و مويه بلند به هنگام مصيبت ، و بانگ ناى در نعمت و شادمانى ، نزد خدا سخت ناپسند است .

حدیث در مورد فواید خنده

امام على عليه السلام:

خَيرُ الضِّحكِ التَّبسُّمُ؛

بهترين خنده ، تبسّم است .

عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص ۲۳۹ ، ح ۴۵۵۵

حدیث در مورد فواید خنده

امام صادق عليه ‏السلام :

كَثرَةُ الضِّحكِ تُميتُ القَلبَ؛

خنده بسيار، دل را مى‏ميرانَد.

حدیث در مورد فواید خنده

پيامبر صلى الله عليه و آله:

لو تعلمون ما أعلم لضحكتم قليلا و لبكيتم كثيرا؛

اگر آنچه من دانسته ام بدانيد خنده كم و گريه بسيار ميكنيد.

مجموعه ورام ج ۱ ، ص ۲۶۹

حدیث در مورد فواید خنده

پيامبر صلى الله عليه و آله:

الضّحك ضحكان ضحك يحبّه اللَّه و ضحك يمقته اللَّه فأمّا الضّحك الّذي يحبّه اللَّه فالرّجل يكشر في وجه أخيه شوقا إلى رؤيته، و أمّا الضّحك الّذي يمقته اللَّه تعالى فالرّجل يتكلّم بالكلمة الجفاء و الباطل ليضحك أو يضحك يهوى بها في جهنّم سبعين خريفا؛

خنده دو قسم است خنده ايست كه خدا آن را دوست دارد و خنده ايست كه خدا آن را دشمن دارد، اما خنده اى كه خدا آن را دوست دارد، آنست كه مرد به روى برادر خويش از شوق ديدار وى لبخند زند اما خنده اى كه خداى والا آن را دشمن دارد آنست كه مرد سخن خشن و ناروا گويد كه بخندد يا بخندند و بسبب آن هفتاد پائيز در جهنم سرنگون رود.

نهج الفصاحه ص ۵۵۳ ، ح ۱۸۹۲

فواید خنده

فواید خنده

حدیث در مورد گریه

امام حسین علیه السلام:

 الْبُكَاءُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ نَجَاةٌ مِنَ النَّارِ.

گریه از ترس خدا سبب نجات از آتش جهنّم است.

جامع الاخبار(شعیری) ص ۹۷

حدیث در مورد گریه

امام صادق عليه السلام:

طَلَبْتُ نُورَ الْقَلْبِ فَوَجَدْتُهُ فِي التَّفَكُّرِ وَ الْبُكَاءِ وَ طَلَبْتُ الْجَوَازَ عَلَى الصِّرَاطِ فَوَجَدْتُهُ فِي الصَّدَقَةِ وَ طَلَبْتُ نُورَ الْوَجْهِ فَوَجَدْتُهُ فِي صَلَاةِ اللَّيْل‏

روشنايى دل را جوييدم و آن را در انديشيدن و گريستن يافتم و گذر از صراط را جوييدم و آن را در صدقه دادن يافتم و نورانيّت چهره را جوييدم و آن را در نماز شب يافتم .

حدیث در مورد گریه

امام هادى عليه السلام:

[اَلْمُؤْمِنُ] يُحْسِنُ وَ يَبْكي كَما أَنَّ الْمُنافِقُ يُسيى‏ءُ وَ يَضْحَكُ؛

مؤمن خوبى مى ‏كند و مى ‏گريد، ولى منافق بدى مى ‏كند و مى ‏خندد.

ارشاد القلوب(دیلمی) ج ۱ ، ص ۱۳۵

حدیث در مورد گریه

پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله:

البكاء من الرّحمة و الصّراخ من الشّيطان.

گريه از رحمت است و فرياد از شيطانست.

نهج الفصاحه ص ۳۷۶ ، ح ۱۱۱۳

حدیث در مورد گریه

پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله:

 طُوبَى لِصُورَةٍ نَظَرَ اللَّهُ إِلَيْهَا تَبْكِي عَلَى ذَنْبٍ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ يَطَّلِعْ إِلَى ذَلِكَ الذَّنْبِ غَيْرُهُ.

خوشا چهره اى كه خداوند به آن مى‏نگرد در حالى كه از ترس خدا بر گناهى كه كرده مى‏گريد و جز او كسى از آن گناه آگاه نيست .

حدیث در مورد گریه

پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله:

في خُطبه الوَداعِ: و مَن ذَرَفَتْ عَيناهُ مِن خَشيةِ اللّه كانَ لَه بكلِّ قَطرةٍ مِن دُموعِهِ مِثلُ جَبَلِ اُحُدٍ يكونُ في ميزانِهِ مِن الأجْرِ .

– در خطبه حجة الوداع- : هر كس چشمانش از ترس خدا اشك ريزد براى هر قطره اشك او به اندازه كوه احد در ترازوى اعمالش پاداش نهند .

حدیث در مورد گریه

پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله:

 سَبْعَةٌ فِي ظِلِّ عَرْشِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ لَا ظِلَّ إِلَّا ظِلُّهُ … وَ رَجُلٌ ذَكَرَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَالِياً فَفَاضَتْ عَيْنَاهُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ

در آن روز كه سايه‏اى جز سايه عرش خدا نيست هفت تن در سايه عرش اويند : … و مردى كه در خلوت ياد خداوند عز و جل كند و از ترس خدا اشك از ديدگانش سرازير شود .

حدیث در مورد گریه

امام على عليه السلام:

البُكاءُ مِن خَشيَةِ اللّه مِفتاحُ الرَّحمةِ؛

گريستن از ترس خدا كليد رحمت است.

حدیث در مورد گریه

امام على عليه السلام:

البُكاءُ مِن خَشيَةِ اللّه مِفتاحُ الرَّحمةِ؛

گريستن از ترس خدا كليد رحمت است.

حدیث در مورد گریه

حدیث در مورد گریه

حدیث در مورد غیبت

پيامبر صلى الله عليه و آله:

هَلْ تَدْرُونَ مَا الْغِيبَةُ قَالُوا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَعْلَمُ قَالَ ذِكْرُكَ أَخَاكَ بِمَا يَكْرَهُ قِيلَ أَ رَأَيْتَ إِنْ كَانَ فِي أَخِي مَا أَقُولُ قَالَ ص إِنْ كَانَ فِيهِ مَا تَقُولُ فَقَدِ اغْتَبْتَهُ وَ إِنْ لَمْ يَكُنْ فِيهِ فَقَدْ بَهَتَّه‏

آيا مى دانيد غيبت چيست؟ عرض كردند: خدا و پيامبر او بهتر مى دانند. فرمودند: اين كه از برادرت چيزى بگويى كه دوست ندارد. عرض شد: اگر آنچه مى گويم در برادرم بود چه؟ فرمودند: اگر آنچه مى گويى در او باشد، غيبتش كرده اى و اگر آنچه مى گويى در او نباشد، به او تهمت زده اى.

حدیث در مورد امام زمان

امام مهدی عجل الله تعالی فرجه :

أنَا بَقِيَّةُ اللَّهِ في أَرضِهِ وخَليفَتُهُ و حُجَّتُهُ عَلَيكُم.

من يادگار خدا در زمين و جانشين و حجت او بر شما هستم.

حدیث درباره دعا

حضرت محمد صلی الله علیه و آله :

الصَّدَقَةُ تَدْفَعُ الْبَلَاءَ وَ هِيَ أَنْجَحُ دَوَاءً وَ تَدْفَعُ الْقَضَاءَ وَ قَدْ أُبْرِمَ إِبْرَاماً وَ لَا يَذْهَبُ بِالْأَدْوَاءِ إِلَّا الدُّعَاءُ وَ الصَّدَقَة

صدقه بلا را برطرف مى كند و مؤثرترينِ داروست. همچنين، قضاى حتمى را برمى گرداند و درد و بيمارى ها را چيزى جز دعا و صدقه از بين نمى برد.

حدیث در مورد حج

امام صادق علیه السلام:

مَن رَجَعَ مِن مَكَّةَ وَ هُوَ يَنوِى الحَجَّ مِن قابِلٍ زيدَ فى عُمرِهِ ؛

هر كس از مكّه بر گردد و تصميم داشته باشد كه سال بعد هم به حجّ برود، بر عمرش

صفحه 1 از 212


برچسب ها