حدیث در مورد بهشت
پيامبر صلى الله عليه و آله:
اَلجَنَّةُ بَناؤُها لَبِنَةٌ مِن فِضَّةٍ و َلَبِنَةٌ مِن ذَهَبٍ و َمِلاطُهَا المِسكُ الأَذفَرُ وَ حَصباؤُهَا اللُّؤلُؤُ وَ الياقوتُ و َتُربَتُهَا الزَّعفرانُ… ؛
ساختمان بهشت خشتى از نقره و خشتى از طلاست، گِل آن مُشك بسيار خوشبو و سنگريزه آن لؤلؤ و ياقوت و خاك آن زغفران است… .
نهج الفصاحه ص ۴۳۴ ، ح ۱۳۲۷
حدیث در مورد بهشت
پيامبر صلى الله عليه و آله:
فِى الجَنَّةِ ما لا عَينٌ رَأَت وَ لا اُذُنٌ سَمِعَت وَ لا خَطَرَ عَلى قَلبِ بَشَرٍ؛
در بهشت چيزهايى هست كه نه چشمى ديده و نه گوشى شنيده و نه به خاطر كسى گذشته.
نهج الفصاحه ص ۵۹۰ ، ح ۲۰۶۰
حدیث در مورد بهشت
امام صادق عليه السلام:
إِنَّ أَدْنَى أَهْلِ الْجَنَّةِ مَنْزِلًا لَوْ نَزَلَ بِهِ الثَّقَلَانِ الْجِنُّ وَ الْإِنْسُ لَوَسِعَهُمْ طَعَاماً وَ شَرَاباً وَ لَا يَنْقُصُ مِمَّا عِنْدَهُ شَيْء
كمترين فرد بهشت چنان است كه اگر جن و انس ميهمان او شوند همه را با خوردنى و آشاميدنى پذيرايى كند و از آنچه دارد چيزى كم نشود.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۸، ص ۱۲۰، ح ۱۱
حدیث در مورد بهشت
امام على عليه السلام:
لَذَّاتُهَا لَا تُمِلُّ وَ مُجْتَمَعُهَا لَا يَتَفَرَّقُ سُكَّانُهَا قَدْ جَاوَرُوا الرَّحْمَنَ وَ قَامَ بَيْنَ أَيْدِيهِمُ الْغِلْمَانُ بِصِحَافٍ مِنَ الذَّهَبِ فِيهَا الْفَاكِهَةُ وَ الرَّيْحَان
لذتها و خوشيهاى بهشت دل را نمى زند، انجمن آن از هم نمى پاشد، ساكنانش در پناه خداى رحمانند و در برابر آنان غلامانى با طبق هاى زرين پر از ميوه و گل هاى خوشبو ايستاده اند.
امالی(مفید) ص ۲۶۶ – امالى(طوسى) ص ۲۹ ، ح ۳۱
حدیث در مورد بهشت
پيامبر صلى الله عليه و آله:
مَنِ اشتاقَ اِلَى الجَنَّةِ سارَعَ فِى الخَيراتِ؛
هر كس مشتاق بهشت است براى انجام خوبى ها سبقت مى گيرد.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۷۴ ، ص ۹۴
حدیث در مورد بهشت
امام على عليه السلام:
اِنَّهُ لَيسَ لاَنفُسِكُم ثَمَنٌ اِلاّ الجَنَّةُ فَلا تَبيعوها اِلاّ بِها؛
براى جان هاى شما بهايى جز بهشت نيست، پس آنها را جز به بهشت مفروشيد.
نهج البلاغه(صبحی صالح) ص ۵۵۶ ، ح ۴۵۶ – بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۷۵ ، ص ۱۳ ، ح ۷۱
حدیث در مورد بهشت
پيامبر صلى الله عليه و آله:
اضْمَنُوا لِي سِتّاً مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَضْمَنْ لَكُمُ الْجَنَّةَ اصْدُقُوا إِذَا حَدَّثْتُمْ وَ أَوْفُوا إِذَا وَعَدْتُمْ وَ أَدُّوا إِذَا اؤْتُمِنْتُمْ وَ احْفَظُوا فُرُوجَكُمْ وَ غُضُّوا أَبْصَارَكُمْ وَ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ.
شش چيز را براى من ضمانت كنيد تا من بهشت را براى شما ضمانت كنم، راستى در گفتار، وفاى به عهد، بر گرداندن امانت، پاكدامنى، چشم بستن از گناه و نگه داشتن دست (از غير حلال).
کنز الفؤاد ج ۲ ، ص ۱۱ – نهج الفصاحه ص ۲۱۶ ، ح ۳۲۱
حدیث در مورد بهشت
پيامبر صلى الله عليه و آله:
وَ الَّذى نَفسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ لا تَدخُلُوا الجَنَّةَ حَتّى تُؤمِنوا وَ لا تُؤمِنوا حَتّى تَحابّوا اَفَلا اُنَبِّئُكُم بِشَىْ ءٍ اِذا فَعَلتُموهُ تَحابَبتُم؟ اَفشُوا السَّلامَ بَينَكُم؛
به خدايى كه جان محمد در دست (قدرت) اوست به بهشت نمى رويد تا مؤمن شويد و مؤمن نمى شويد تا يكديگر را دوست بداريد، آيا مى خواهيد شما را به چيزى خبر دهم كه با انجام آن، يكديگر را دوست بداريد؟ سلام كردن بين يكديگر را رواج دهيد.
نهج الفصاحه ص ۴۷۹ ، ح ۱۵۵۵
حدیث در مورد بهشت
پيامبر صلى الله عليه و آله:
اِنَّ فِى الجَنَّةِ دارا يُقالُ لَها دارُ الفَرَحِ لا يَدخُلُها اِلاّ مَن فَرَّحَ يَتامَى المُؤمِنينَ؛
در بهشت خانه اى هست كه آن را شادى سرا گويند و جز آنان كه يتيمان مؤمنان را شاد كرده اند وارد آن نمى شوند.
نهج الفصاحه ص ۳۲۹ ، ح ۸۶۴
حدیث در مورد بهشت
امام على عليه السلام:
لا يَفوزُ بِالجَنَّةِ اِلاّ مَن حَسُنَت سَريرَتُهُ وَ خَلُصَت نيَّتُهُ؛
به پاداش بهشت نمى رسد مگر آن كس كه باطنش نيكو و نيّتش خالص باشد.
عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص ۵۳۵ ، ح ۹۸۰۶
