سایت تفریحی خبری و مد لباس روز دنیا

حدیث در مورد عفت

امام على عليه السلام:

صيانَةُ المَراَةِ اَنعَمُ لِحالِها وَ اَدوَمُ لِجَمالِها؛

محفوظ بودن زن، براى سلامتى ‏اش مفيدتر است و زيبايى او را با دوام‏تر مى ‏كند.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص ۴۰۵ ، ح ۹۲۸۶

حدیث در مورد عفت

امام باقر عليه السلام:

 فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً قَالَ قُولُوا لِلنَّاسِ أَحْسَنَ مَا تُحِبُّونَ أَنْ يُقَالَ لَكُمْ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُبْغِضُ اللَّعَّانَ السَّبَّابَ الطَّعَّانَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ الْفَاحِشَ الْمُتَفَحِّشَ السَّائِلَ الْمُلْحِفَ وَ يُحِبُّ الْحَيَّ الْحَلِيمَ الْعَفِيفَ الْمُتَعَفِّفَ.

درباره اين گفته خداوند كه «با مردم به زبان خوش سخن بگوييد» فرمود: بهترين سخنى كه دوست داريد مردم به شما بگويند، به آنها بگوييد، چرا كه خداوند، لعنت كننده، دشنام دهنده، زخم‏زبان زن بر مؤمنان، زشت‏گفتار، بدزبان و گداى سمج را دشمن مى‏دارد و با حيا و بردبار و عفيفِ پارسا را دوست دارد.

امالى(صدوق) ص ۲۵۴ ، ح ۴

حدیث در مورد عفت

پيامبر صلى الله عليه و آله:

عِفُّوا تَعِفُّ نِساؤُكُم؛

پاكدامن باشيد تا زنانتان پاكدامن باشند.

کافی(ط-الاسلامیه) ج ۵ ، ص ۵۵۳ ، ح ۳

حدیث در مورد عفت

پيامبر صلى الله عليه و آله:

 اضْمَنُوا لِي سِتّاً مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَضْمَنْ لَكُمُ الْجَنَّةَ اصْدُقُوا إِذَا حَدَّثْتُمْ وَ أَوْفُوا إِذَا وَعَدْتُمْ وَ أَدُّوا إِذَا اؤْتُمِنْتُمْ وَ احْفَظُوا فُرُوجَكُمْ وَ غُضُّوا أَبْصَارَكُمْ وَ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ.

شش چيز را براى من ضمانت كنيد تا من بهشت را براى شما ضمانت كنم، راستى در گفتار، وفاى به عهد، بر گرداندن امانت، پاكدامنى، چشم بستن از گناه و نگه داشتن دست (از غير حلال).

کنز الفؤاد ج ۲ ، ص ۱۱ – بحارالانوار(ط-بیروت) ج ۷۴ ، ص ۱۷۰

حدیث در مورد عفت

امام على عليه السلام:

عِفَّتُهُ (الرَّجُل) عَلى قدرِ غَيرَتِهِ؛

پاكدامنى مرد به اندازه غيرت اوست.

نهج البلاغه(صبحی صالح) ص ۴۷۷ ، حكمت‏۴۷

حدیث در مورد عفت

پيامبر صلى الله عليه و آله:

إنَّ اللّه‏َ يُحِبُّ الحَيِىَّ الحَليمَ العَفيفَ المُتَعفِّفَ؛

خداوند انسان با حياىِ بردبارِ پاك دامنى را كه پاكدامنى مى ‏ورزد، دوست دارد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج ۲ ، ص ۱۱۲، ح ۸

حدیث در مورد عفت

امام على عليه السلام:

اَصلُ المُروءَةِ الحَياءُ وَ ثَمَرَتُهَا العِفَّةُ؛

ريشه مردانگى حيا و ميوه اش پاكدامنى است.

عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص ۱۱۲ ، ح ۲۴۴۹

حدیث در مورد عفت

امام على عليه السلام:

حدیث در مورد عفت

امام على عليه السلام:

العِفَّةُ أفضَلُ الفُتُوَّةِ؛

عفّت ، برترين جوانمردى است.

غررالحکم و دررالکلم ص ۳۷ ، ح ۵۸۲

حدیث در مورد عفت

امام على عليه السلام:

العَفافُ يَصونُ النَّفسَ و يُنَزِّهُها عَنِ الدَّنايا؛

عفّت، نفس را مصون مى دارد و آن را از پستيها دور نگه مى دارد.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص ۲۵۶ ، ح ۵۴۲۰

حدیث در مورد عفت

امام صادق عليه السلام:

 عِفُّوا عَنْ نِسَاءِ النَّاسِ تَعِفَّ نِسَاؤُكُمْ.

نسبت به زنان مردم عفت داشته باشید تا زنانتان عفیف بمانند.

کافی(ط-الاسلامیه) ج۵ ، ص ۵۵۴ ، ح ۵

حدیث در مورد عفت

حدیث در مورد صبر داشتن

امام على عليه السلام :

اَلحِلمُ يُطفى نارَ الغَضَبِ و َالحِدَّةُ تُؤَجِّجُ إِحراقَهُ؛

بردبارى آتش خشم را فرو مى نشاند و تندى آن را شعله ورتر مى كند.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص ۲۸۷ ، ح ۶۴۵۰

حدیث در مورد صبر داشتن

امام على عليه السلام :

مَن غاظَكَ بِقُبحِ السَّفَهِ عَلَيكَ، فَغِظهُ بِحُسنِ الحِلمِ عَنهُ؛

هر كس با زشتىِ سبكسرى تو را خشمگين كرد تو با زيبايى بردبارى او را به خشم آور.

عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص ۴۶۰ ، ح ۸۳۵۸

حدیث در مورد صبر داشتن

امام صادق عليه السلام :

ثَلَاثَةٌ لَا تُعْرَفُ إِلَّا فِي ثَلَاثِ مَوَاطِنَ- لَا يُعْرَفُ الْحَلِيمُ إِلَّا عِنْدَ الْغَضَبِ وَ لَا الشُّجَاعُ إِلَّا عِنْدَ الْحَرْبِ وَ لَا أَخٌ إِلَّا عِنْدَ الْحَاجَة

سه كس اند كه جز در سه جا شناخته نمى شوند: بردبار جز در هنگام خشم، شجاع جز در جنگ و برادر جز در هنگام نيازمندى.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۷۵ ، ص۲۲۹، ح ۱۰۷

حدیث در مورد صبر داشتن

امام على عليه السلام :

أَشرَفُ الخَلائِقِ التَّواضُعُ و َالحِلمُ و َلينُ الجانِبِ؛

شريف ترين اخلاق، تواضع، بردبارى و نرم خويى است.

عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص ۱۱۵ ، ح ۲۵۵۵

حدیث در مورد صبر داشتن

امام صادق عليه السلام :

اَلحِلمُ سِراجُ اللّه …  الْحِلْمُ يَدُورُ عَلَى خَمْسَةِ أَوْجُهٍ أَنْ يَكُونَ عَزِيزاً فَيُذَلَّ أَوْ يَكُونَ صَادِقاً فَيُتَّهَمَ أَوْ يَدْعُوَ إِلَى الْحَقِّ فَيُسْتَخَفَّ بِهِ أَوْ أَنْ يُؤْذَى بِلَا جُرْمٍ أَوْ أَنْ يَطْلُبَ بِالْحَقِّ فَيُخَالِفُوهُ فِيهِ فَإِذَا آتَيْتَ كُلًّا مِنْهَا حَقَّهُ فَقَدْ أَصَبْتَ

بردبارى چراغ خداست… پنج چيز است كه بردبارى مى طلبد: شخص عزيز باشد و خوار شود، راستگو باشد و نسبت ناروا داده شود، به حق دعوت كند و سبكش بشمارند، بى گناه باشد و اذيت شود، حق طلبى كند و با او مخالفت كنند. اگر در هر پنج مورد، به حق رفتار كنى، بردبار هستى… .

مصباح الشریعه ص ۱۵۴ – بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۶۸ ، ص۴۲۲، ح۶۱

حدیث در مورد صبر داشتن

امام على عليه السلام :

اَلحِلمُ غِطاءٌ ساتِرٌ وَ العَقلُ حِسامٌ قاطِعٌ، فَاستُر خَلَلَ خَلقِكَ بِحِلمِكَ وَ قاتِل هَواكَ بِعَقلِكَ؛

بردبارى پرده اى پوشاننده و عقل شمشيرى برنده است، پس عيبهاى اخلاقى خود را با بردبارى بپوشان و با عقلت به جنگ هوا و هوست برخيز.

نهج البلاغه(صبحی صالح) ص ۵۵۱ ، حكمت ۴۲۴

حدیث در مورد صبر داشتن

امام على عليه السلام :

إن لَم تَكُن حَليما فَتَحَلَّم فَإِنَّهُ قَلَّ مَن تَشَبَّهَ بِقَومٍ إِلاّ أَوشَكَ أَن يَكونَ مِنهُم؛

اگر بردبار نيستى خود را بردبار جلوه ده، زيرا كمتر كسى است كه خود را شبيه گروهى كند و بزودى يكى از آنان نشود.

نهج البلاغه(صبحی صالح) ص ۵۰۶ ، حكمت ۲۰۷

حدیث در مورد صبر داشتن

رسول اكرم صلى الله عليه و آله :

كادَ الحَليمُ أَن يَكونَ نَبيّا؛

آدم بردبار به پيامبرى نزديك است.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج۴۳، ص۷۰، ح۶۱

حدیث در مورد صبر داشتن

رسول اكرم صلى الله عليه و آله :

لَيسَ بِحَليمٍ مَن لَم يُعاشِر بِالمَعرُوفَ مَن لا بُدَّ لَهُ مِن مُعاشَرَتِهِ حَتّى يَجعَلَ اللّه  مِن ذلِكَ مَخرَجا؛

بردبار نيست آن كه با كسى كه چاره اى جز معاشرت با او ندارد به نيكى معاشرت نكند تا اين كه خداوند براى او راه نجاتى از معاشرت با وى فراهم آورد.

نهج الفصاحه ص ۶۶۰ ، ح ۲۳۹۲

حدیث در مورد صبر داشتن

امام على عليه السلام :

 لَيْسَ الْحَلِيمُ مَنْ عَجَزَ فَهَجَمَ وَ إِذَا قَدَرَ انْتَقَمَ إِنَّمَا الْحَلِيمُ مَنْ إِذَا قَدَرَ عَفَا وَ كَانَ الْحِلْمُ غَالِباً عَلَى كُلِّ أَمْرِه‏

كسى كه چون ناتوان شود هجوم برد و چون قدرت يابد انتقام گيرد بردبار نيست، بلكه بردبار كسى است كه قدرت داشته باشد اما گذشت كند و بردبارى بر تمامى امور او غالب باشد.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص ۲۸۶ ، ح ۶۴۳۷

حدیث در مورد صبر داشتن

حدیث در مورد شکر

 لَوْ كَانَ عِنْدَ اللَّهِ تَعَالَى عِبَادَةٌ تَعَبَّدَ بِهَا عِبَادُهُ الْمُخْلَصُونَ أَفْضَلَ مِنَ الشُّكْرِ عَلَى كُلٍّ لَأَطْلَقَ لَفْظَةً فِيهِمْ مِنْ جَمِيعِ الْخَلْقِ بِهَا فَلَمَّا لَمْ يَكُنْ أَفْضَلُ مِنْهَا خَصَّهَا مِنْ بَيْنِ الْعِبَادَاتِ وَ خَصَّ أَرْبَابَهَا فَقَال‏ وَ قَلِيلٌ مِنْ عِبادِيَ الشَّكُور

اگر نزد خداوند عبادتى بهتر از شكرگزارى در همه حال بود كه بندگان مخلصش با آن عبادتش كنند ، هر آينه آن كلمه را درباره همه خلقش به كار مى برد ، اما چون عبادتى بهتر از آن نبود از ميان عبادات آن را خاص قرار داد و صاحبان آن را ويژه گردانيد و فرمود : «واندكى از بندگان من سپاسگزارند» .

مصباح الشریعه ص ۲۴ و ص ۲۵

حدیث در مورد شکر

حدیث (۲) قال رسول الله صلى الله عليه و آله :

اَلطّاعِمُ الشاكِرُ لَهُ مِن الأجرِ كَأجرِ الصائمِ المُحتَسِبِ ، و المُعافَى الشاكِرُ لَهُ مِن الأجرِ كَأجرِ المُبتَلَى الصّابِرِ ، و المُعطَى الشاكِرُ لَهُ مِن الأجرِ كَأجرِ المَحرومِ القانِعِ؛

سيرِ سپاسگزار اجرش همانند روزه دارى است كه براى خدا روزه مى گيرد ، تندرستِ سپاسگزار همانند آن اجرى را دارد كه بيمارِ شكيبا و بخشنده سپاسگزار همان اجر را دارد كه تنگدست قانع .

کافی(ط-الاسلامیه) ج ۲ ، ص ۹۴ ، ح۱

حدیث در مورد شکر

حدیث (۳) قال الحسين عليه السلام :

شُكرُكَ لِنِعمَةٍ سالِفَةٍ يَقتَضى نِعمَةً آنِفَةً؛

شكر تو بر نعمت گذشته، زمينه ساز نعمت آينده است.

نزهة الناظر و تنبیه الخاطر ص۸۰

حدیث در مورد شکر

حدیث (۴) قال على عليه السلام :

أكثِر أن تَنظُرَ إلى مَن فُضِّلتَ عَلَيهِ، فإنَّ ذلِكَ مِن أبوابِ الشُّكرِ؛

به كسى كه بر او برترى داده شده اى بسيار بنگر، زيرا اين كار يكى از انگيزه هاى شكرگزارى است.(به ضعیف تر از خودت بسیار نگاه کن که موجب شکرگزاری ات از خداوند می گردد)

نهج البلاغه(صبحی صالح) ص ۴۶۰ ، نامه ۶۹

حدیث در مورد شکر

حدیث (۵) قال الصادق عليه السلام :

ما مِن عَبدٍ أنعَمَ اللّه  عَلَيهِ نِعمَةً فَعَرَفَ أنَّها مِن عِندِ اللّه  إلاّ غَفَرَ اللّه  لَهُ قَبلَ أن يَحمَدَهُ؛

هيچ بنده اى نيست كه خداوند به او نعمتى دهد و او آن را از جانب خدا بداند مگر آن كه، پيش از سپاسگويى او، خداوند بيامرزدش.

کافی(ط-الاسلامیه) ج ۲ ، ص ۴۲۷ ، ح ۸

حدیث در مورد شکر

حدیث (۶) قال الصادق عليه السلام :

أدنَى الشُّكرِ رُؤيَةُ النِّعمَةِ مِنَ اللّه  مِن غَيرِ عِلَّةٍ يَتَعَلَّقُ القَلبُ بِها دُونَ اللّه  عَز َّوَ جَلَّ و الرِّضا بِما اُعطىَ و ألاّ تَعصيَهُ بِنِعمَتِهِ و تُخالِفَهُ بِشَىءٍ مِن أمرِهِ و نَهيِهِ بِسَبَبِ نِعمَتِهِ؛

كم ترين سپاسگزارى، اين است كه انسان نعمت را (مستقيما) از خدا بداند و جز او علتى براى آن نداند و نيز به آنچه خداوند عطايش كرده، خرسند باشد و با نعمت او مرتكب گناه وى نشود و نعمت خدا را وسيله مخالفت با امر و نهى او قرار ندهد.

شرح مصباح الشریعه(ترجمه گیلانی) ص ۶۱

حدیث در مورد شکر

حدیث (۷) قال رسول الله صلى الله عليه و آله :

 إِنَّ اللَّهَ لَيَرْضَى عَنِ الْعَبْدِ أَنْ يَأْكُلَ أَكْلَةً أَوْ يَشْرَبَ شَرْبَةً فَيَحْمَدَهُ عَلَيْهَا

خداوند از بنده اى كه پس از خوردن لقمه اى غذا و يا آشاميدن جرعه اى او را سپاس مى گويد، خشنود مى گردد.

مجموعه ورام ج۱ ، ص ۸

حدیث در مورد شکر

حدیث (۸) قال الصادق عليه السلام :

  أَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى مُوسَى ع يَا مُوسَى اشْكُرْنِي حَقَّ شُكْرِي فَقَالَ يَا رَبِّ وَ كَيْفَ أَشْكُرُكَ حَقَّ شُكْرِكَ وَ لَيْسَ مِنْ شُكْرٍ أَشْكُرُكَ بِهِ إِلَّا وَ أَنْتَ أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ قَالَ يَا مُوسَى الْآنَ شَكَرْتَنِي حِينَ عَلِمْتَ أَنَّ ذَلِكَ مِنِّي.

خداى تعالى به موسى عليه السلام وحى فرمود كه : اى موسى مرا چنان كه بايد شكر كن . موسى عرض كرد : پروردگارا چگونه تو را چنان كه بايد شكر گويم حال آن كه هر شكرى كه تو را مى گويم خود نعمتى است كه تو به من ارزانى داشته اى؟ فرمود : اى موسى حال كه دانستى توفيق آن شكر را هم من به تو داده ام ، شكر مرا ادا كرده اى .

کافی(ط-الاسلامیه) ج ۲ ، ص ۹۸ ، ح ۲۷

حدیث در مورد شکر

حدیث در مورد شکر