گرازماهی یکی از گونه های در حال انقراض است که باید بیشتر مراقب آن بود. به تازگی متاسفانه شاهد مرگ یک نوزاد گرازماهی بوده ایم. در ادامه با سوری فان همراه باشید.
مرگ یک نوزاد گرازماهی
یک نوزاد گرازماهی (پورپویز) ۱۰روزه در جزیره کیش توسط مردم به‌اشتباه از والد خود جدا شد و علی‌رغم تحویل به محیط زیست پس از چند ساعت تلف شد.
در روایتی دیگر بیان شده است که این نوزاد “پورپویز” عصر روز گذشته بارها به ساحل نزدیک شده است که هر بار توسط مردم به دریا بازگردانده شده است و نهایتاً پس از بی‌نتیجه ماندن تلاش‌ها برای بازگرداندن آن به دریا, مردم با محیط زیست تماس می‌گیرند و بچه‌پورپویز را تحویل کارشناسان محیط زیست می‌دهند.
گرازماهی که به اسم “پورپویز” نیز شناخته می‌شود, یک گونه از پستانداران دریایی (نهنگ‌ها, دلفین‌ها و پورپویزها) است که سازمان حفاظت محیط زیست ایران آن را در گروه جانوران در معرض انقراض قرار داده است، همچنین این گونه به‌دلیل کاهش شدید جمعیت به‌واسطه تخریب زیستگاه, در فهرست سرخ IUCN نیز قرار گرفته است. آلودگی‌های دریایی به‌ویژه آلودگی نفتی, مانورهای نظامی, صیادی و برخورد با قایق‌ها و کشتی‌ها مهم‌ترین دلایل کاهش جمعیت این گونه نادر حیات وحش هستند.
کارشناسان محیط زیست و متخصصان حیات وحش همواره تأکید دارند که به‌هیچ‌وجه نوزاد جانوران مختلف را از والد آنها جدا نکنیم, آنها را لمس و یا جابه‌جا نکنیم. کارشناسان می‌گویند که حتی اگر نوزاد جانور در محلی بدون حضور گونه والد مشاهده شد نیز به آن نزدیک نشویم چرا احتمال دارد جانور بالغ به‌دنبال یافتن غذا برای نوزاد خود رفته باشد.
جانوران هیچ‌گاه نوزاد خود را قبل رسیدن به سن مناسب رها نمی‌کنند و هرگونه دخالت در چرخه طبیعی آنها به‌منظور دلسوزی یا کمک کردن, منجر به آسیب به جمعیت آنها و تلف شدن نوزاد حیات وحش خواهد شد.
گرازماهی چیست
گُرازماهی یا خوُک‌ماهی یا دُخَس یا پورپویز (Porpoise) گونه‌ای از آب‌بازسانان است اما همچون نهنگ‌ها، سنگین و درشت نیست و در نهایت به طولی معادل یک و نیم متر و وزنی بیش از ۴۰ کیلوگرم می‌رسد. گرازماهی‌ها از گونه‌های باهوش نهنگ‌ها مانند دلفین به‌شمار می‌آیند. معمولاً در رنگهای خاکستری روشن و تیره وجود دارند. ماهی‌های کوچک و سخت‌پوستان عمده غذای آنها را تشکیل می‌دهند. از دیدگاه پراکنش جهانی به تعداد کم در خلیج فارس یافت می‌شوند اما در کرانه‌های کره و پاکستان و اقیانوس هند به‌شمار بیشتری وجود دارند.
درباره نام
نام درست این جانور در گذشته «خوک‌ماهی» یا «دخس» یا «خوک دریایی» یا «خوک آبی» بوده است. این نام ترجمه‌ای از عربی «خِنزیرُالبَحْر» (واژگانی: خوک دریایی) بوده که در هندی بدان «سونس» (هندی: सूंस-sūns) می‌گویند چنانچه در فرهنگ منتهی الارب آن را «سوس» ضبط کرده است. واژه «دُخَس» یا «تُخَس» عربی بوده و «دُخَّش» صورت تحریف یافته آن است. واژه «دخس» یا «تخس» در عربی برگرفته از واژه عبری باستان «تَحَش» (به عبری: táḥash-תַּחַשׁ) به معنای «پستاندار دریایی» و «گاو دریایی» بوده که در عهد عتیق از آن یاد شده است.
در دیگر زبان‌های ایرانی، این جانور را «گراز» یا «خوک» دریایی می‌دانند. برای نمونه در پشتو آن را «څوڅ» (cuc) یا «دریابی خوګ» (daryābí xug) می‌گویند. در کردی سورانی آن را «به رازی ده ریا(بَرازِ دَریا)» (barāz-ī daryā) می‌خوانند که ترجمه‌ای از فارسی است.
منابع:
برچسب ها :
این مطلب بدون برچسب می باشد.
- اخبار , اخبار اجتماعی
- 430بازدیدها
- بدون نظر
به نکات زیر توجه کنید