ضرب المثل فارسی در خصوص نوروز

ضرب المثل فارسی در خصوص نوروز | اشعار خیام در مورد نوروز ۱۵ اسفند ۱۴۰۰

نوروز حایگاه ویژه ای در ادبیات فارسی دارد. در این مقاله از سوری فان می خواهیم ضرب المثل فارسی در خصوص نوروز را با هم بخوانیم. همچنین در ادامه گزیده ای از اشعار خیام در مورد نوروز را می خوانیم.

به مهمان همیشگی ، خوشآمد گفته نمی شود .
ضرب المثل آلمانی

∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴

مهمان هر روزه دزد آشپزخانه است
ضرب المثل اسپانیایی

∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴

مهمان همیشگی سربار می شود .
ضرب المثلی عبری

∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴

مهمان و ماهی در ظرف سه روز می گندند .
ضرب المثل ایتالیایی

∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴

برای مهمان یک روزه یک مایل به استقبالش می روند .
ضرب المثل عبری

∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴

مهمان مثل باران بوده و باران مداوم نیز کسالت بار است .
ضرب المثلی عبری

∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴

چیزهایی را که یک مهمان در عرض یک ساعت می بیند ، صاحب خانه به دشواری در عرض یک سال می بیند .
ضرب المثلی آلمانی

∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴

یک مهمان ، همیشه نباید مهمان باشد.
ضرب المثل رومی

∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴

مهمان دل آزار مثل نمک برای چشم دردناک است.
ضرب المثل دانمارکی

∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴

مهمان تنها به خانه شادمان و خوشبخت می آید.
ضرب المثلی برمه ای

∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴

بیرون کردن یک مهمان ، شرم آورتر از نپذیرفتن یک مهمان است .
ضرب المثلی رومی

∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴

هفت روز ، نهایت عمر یک مهمان است .
ضرب المثلی برمه ای

∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴

هفت روز ضیافت بوده و نه روز کشمکش است .
ضرب المثل رومی

∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴

مهمان دو خانه از گرسنگی می میرد .
ضرب المثلی هندی

∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴

مهمان ناخوانده ، بلا است
ضرب المثلی آلمانی

∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴

سرفه ی مهمان ، به معنای قاشق خواستن است.
ضرب المثلی عبری

∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴

بهتر است که مهمان در اوج احترام ، منزل را ترک کند .
ضرب المثلی آلمانی

∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴◊∴

ترک مهمان ، آرامش میزبان را به همراه دارد .
ضرب المثلی چینی

اشعار خیام در مورد نوروز

اشعار زیبای فصل بهار

بر خیر و مخور غم جهان گذران
خوش باشو دمی به شادمانی گذران
در طبع جهان اگر وفایی بودی
نوبت به تو خود نیامدی از دگران خیام

چون عهده نمی‌ شود کسی فردا را
حالی خوش کن تو این دل شیدا را

می نوش بماهتاب ای ماه که ماه
بسیار بتابد و نیابد ما را

هنگام سپیده دم خروس سحری
دانی که چرا همی کند نوحه گری
یعنی که نمودند در آیینه صبح
کز عمر شبی گذشت و تو بی خبری خیام

در کارگه کوزه گری کردم رای
بر پله چرخ دیدم استاد بپای
می کرد دلیر کوزه را دسته و سر
از کله پادشاه و از دست گدای خیام

ای صاحب فتوا ز تو پرکارتریم
با این همه مستی زتو هُشیار تریم
تو خون کسان خوری و ما خون رزان
انصاف بده کدام خونخوار تریم؟ خیام

یک قطره آب بود و با دریا شد
یک ذره خاک و با زمین یکتا شد
آمد شدن تو اندرین عالم چیست؟
آمد مگسی پدید و ناپیدا شد خیام

از جمله رفتگان این راه دراز
باز آمده ای کو که به ما گوید باز
هان بر سر این دو راهه از سوی نیاز
چیزی نگذاری که نمی آیی باز خیام

این قافله عمر عجب می گذرد
دریاب دمی که با طرب می گذرد
ساقی غم فردای حریفان چه خوری
پیش آر پیاله را که شب می گذرد خیام

منابع:
ana.press

tasvirezendegi

سایت تفریحی خبری و مد لباس روز دنیا